Dit boek viel mij een beetje tegen. Echt fraai is het proza van Reinsma niet. En als reisverhaal boeit het boek niet. Het lukt Reinsma niet de ziel van de taalgrens bloot te leggen. Veel feiten en anekdotes, maar die taalstrijd begrijpen doe ik nog steeds niet. Meer dan een gevoel van "rare patatten, die Belgen" hou ik er niet aan over. Voor-de-handliggende vragen worden niet beantwoord. Waarom leren de Walen en Vlamen elkaars taal niet? Op school moet iedere Belg toch op z'n minst een passieve kennis van zijn andere grote landstaal zijn bij te brengen. En wat voor Nederlands wordt er eigenlijk gesproken langs de taalgrens? In de Voerstreek een dialect verwant aan dat in Zuid-Limburg. Maar verder? Spreekt men onder elkaar, aan de periferie van het Nederlandstalige gebied, ver van Haarlem, nog iets wat voor Nederlanders te verstaan is? En hoe zit dat aan de Franstalige kant? Verbazing, veel vragen, weinig antwoorden.