[...] Het is een boek dat raakt en slaat en zingt en zwijgt. [...] De Gouden Uil 2006 gaat naar het werk van een scherpe, observerende geest. Het is het werk van een betrokken schrijver die met fijngevoeligheid en levenswijsheid zijn personages diepgang geeft. [...] Het is een pleidooi voor waarachtig kunstenaarschap. Het is als een symfonie, een zorgvuldig gecomponeerd werk met vele ondertonen. Maar in die klassieke, technische beheersing gaat het zinnelijke nooit verloren. Het is aards. Het is helder. Het is ingetogen. Het is een bezonken boek vol van de overweldigende, vernietigende, stuwende kracht van een diepe liefde. Het is een boek om lang te koesteren. [...]
Ik heb een kwart van het boek gelezen. Het boeit mij niet. Het is geen fraai proza. Het verstikt in ditjes en datjes. De personages leven niet. Dit is kunst? Vertelkunst is het niet.