Juli Zeh
Spieltrieb
roman, 2004, 566 blz.
Een spannend verhaal over een paar jongeren die een machtsspel spelen met hun leraren. Zonderlingen op een Bonner eliteschool die zich het product van de tijd wanen. Uitzonderlijk intelligent. Ze noemen zich de oervoorvaders van de nihilisten. Goed en kwaad bestaat niet. Slechts het spel waarin de ene moraalloze daad wordt uitgespeeld tegen de andere. Een botsing van generaties die nog geen tien jaar uit elkaar liggen. Over het Europa van nu. Over de moraal van oorlog en bezetting. Over immigratie. Over liefde en liefdeloosheid. Over onderwerping aan de tijdgeest.

Een stuk van de flaptekst:

Tief im Westen der Republik in unseren Tagen, an einem Bonner Gymnasium, entwickelt sich die atemberaubende Geschichte einer obsessiven Abhängigkeit zwischen einer Schülerin und einem Schüler, Ada und Alev, aus der sich erst die Bereitschaft, dann der Zwang zu Taten ergibt, die alle Grenzen der Moral, des Menschlichen Mitgefühls und des vorhersehbaren Verhaltens überschreiten. Die beiden jungen Menschen wählen sich ihren Lehrer Smutek als Ziel einer ausgeklügelten Erpressung. Es beginnt ein perfides Spiel.

De rest van de flaptekst verklapt te veel van het verhaal.

Met 566 pagina's is Spieltrieb een pittige roman. De roman heeft vaart, veel verbale hoogstandjes. Juli Zeh schrijft vurige betogen in complexe zinnen die ondanks alles lopen als een trein. Hier schrijft iemand die veel te vertellen heeft, met een stem die staat als een huis. Als een complex, prachtig bouwwerk. Spieltrieb is emotioneel en intellectueel prikkelend, een lust om te lezen.