Er wordt iemand vermoord. Wie er vermoord wordt en wie de daders zijn, dat wordt direct op de eerste bladzijde verteld. De grote vraag is waarom de moord gepleegd is. Daarover gaat de eerste helft van het boek. In de tweede helft van het boek wordt verteld hoe het de daders en de andere betrokkenen na de moord vergaat.

Dit boek was een sensatie in het jaar dat het uitkwam. Ik heb het gekocht omdat ik eens zin had in een spannend en intelligent geschreven verhaal dat lekker weglas. Wat dat betreft ben ik niet teleurgesteld. Donna Tartt schrijft meesterlijk, helder, doorspekt heel het boek met levendige dialogen, geeft geen aanleiding tot verveling.

Aan de andere kant is het ook niet echt een boek dat je diep raakt. Het verhaal boeit omdat het zo levendig en van dichtbij wordt verteld, maar de personages zijn geen figuren die je onder de huid kruipen. Het boek heeft een spanning die je doet doorlezen, maar wekt geen diepere verwondering. Er blijft geen mysterie over, en na het lezen van het boek blijf je niet met een gevoel van vervoering achter. Ik niet, tenminste. Maar al met al wel een zeer prettig leeservaring.

Pas tien jaar na The Secret History publiceerde Donna Tartt haar tweede roman, The Little Friend. De kritieken bij Amazon, voor zover ik die even vlug heb doorgenomen, zijn niet onverdeeld positief. Het zou te wijdlopend zijn, zonder een duidelijke afronding. Misschien zou het me juist daarom beter kunnen bevallen dan The Secret History. Moet ik maar eens proberen, dan.