volledige tekst op het web:
http://www.bharatvani.org/books/pp/
Met een een multi-disciplinaire, wetenschappelijke afstandelijkheid wordt de bijbel geanalyseerd. Met de middelen van de rechtswetenschap wordt gekeken naar de betrouwbaarheid van getuigenverklaringen, vanuit de forensische psychologie wordt gekeken naar wat de geestestoestand van Jezus en andere profeten was, teksten worden geanalyseerd om te zien in hoeverre er bewerkingen en toevoegingen zijn gemaakt. Alle moderne middelen worden gebruikt om tot een reconstructie te komen van wat zich daadwerkelijk heeft afgespeeld. Het beeld dat uit dit alles ontstaat is hard: het christendom is een religie gebaseerd op geestesziekte, domheid en rancune.
Hoe heeft zo'n religie zo machtig kunnen worden, zoveel andere religies kunnen wegvagen? Wat zegt dat over de mensheid? Hoe kan het dat hele samenlevingen met vele oprechte, intelligente, spirituele mensen zich door dit geloof laten verleiden?
Natuurlijk zijn er allerlei sluiers over het christendom heengelegd, waardoor het voor de massa's draaglijker wordt, en waardoor kunstenaars en wetenschappers vanuit hun geloof toch in staat waren tot grootse werken. Maar het rancuneuze in de kern van het christendom, dat laat zich keer op keer opnieuw kennen.