Kruidige verhalen. Over wonderlijke voorvallen uit het dagelijkse leven op het platteland. Soms ontroerend. Soms huiveringwekkend. Vaak met een speelse ondeugd, de ondeugd die komt met de jaren. Miniatuurtjes, van één tot acht pagina's. Hiemstra is meesterlijk op de korte baan.

Ik had al wat boeken in het Platduits gelezen, maar nog nooit iets in het Gronings. Ik heb Keel me dan gekocht alleen vanwege de taal. Van de schrijver had ik nog nooit gehoord. Zomaar, om eens wat in het Gronings te proberen, op goed geluk. Dan verwacht je toch niet gelijk zo'n juweeltje in handen te hebben? Dit was een zeer aangename verrassing.

Ik woon al van kinds af aan in het hoge noorden, maar ben geen ras-echte Groninger. Ik spreek geen Gronings, kan het wel verstaan. Het lezen in het Gronings gaf weinig problemen. Af en toe een woord of uitdrukking die ik niet ken. Het was voornamelijk wennen aan het voor mij ongebruikelijke woordbeeld. Iets trager lezen dan Nederlands, de woorden in gedachten uitspreken om ze te herkennen. En dan wordt het toch persoonlijker, dichter bij huis dan het Hollands. Een prettige ervaring.