Een dagboek schrijven met vanaf de eerste dag de bedoeling het uit te geven, en dan toch een hoop van "mijn minnaar begrijpt mij niet". Waar is dat voor nodig? Vast een razend-interessant ego-document voor de schrijfster zelf en haar bekenden, maar ik heb er niks mee. Het is nodeloos exhibitionisme. En dan dat mateloze gebruik van Engelse kreten... nee, bah.
Ik heb nog niet de helft gelezen, en daarbij blijft het. Er zijn te veel interessante boeken om hier mijn tijd aan te verdoen.