Een vermakelijk boek. Grappig. Niet ha-ha-grappig, maar iets wat je leest met een onuitwisbare glimlach. Het relaas van Dwight Wilmerding, een doelloze eind-twintiger die lijdt aan een chronisch onvermogen beslissingen te nemen, en die dan, onder invloed van een experimenteel medicijn dat hem van zijn besluiteloosheid moet genezen, afreist naar Ecuador, op zoek naar een schoolliefje en de zin van het bestaan.

Terloops en breedvoerig taalgebruik, waarin Dwight becommentarieert, mijmert, filosofeert, over relaties, seks en drugs, over de leegte van z'n bestaan, over z'n banale excuses, en toch met verwondering, met enthousiasme, over liefde en idealen, met de hoop op grootse dingen.

Het is geen negatief boek. Integendeel. Dwight kan nogal zwetsen, zich verliezen in hoogdravende onzin. Misschien is het onzin, misschien ook niet, maar je gaat er in mee omdat hij het allemaal met zulk ook dat werkt aanstekelijk.