Een zeer vermakelijk boek met een serieuze ondertoon. De absurditeiten rond de Armageddon-mythe worden in dit boek in een nogal onconventionele vorm weergegeven. Personages zijn een rijke schare kleurrijke mensen en andere demonen, de slang uit het paradijs, een engel, de antichrist en zijn hond. Diepgelovige christenen zullen misschien aanstoot nemen aan dit boek. Ook de volgelingen van diverse "alternatieve wetenschappen", new-agers e.d., worden op de hak genomen. Voor de overige lezers is dit boek een welkome verlichting in de millenniumgekte.

Ik heb nooit eerder iets gelezen van Pratchett of Gaiman, kan de schrijfstijl niet vergelijken met ander werk van hun. Gaiman ken ik alleen van Neverwhere, een BBC-serie van enkele jaren geleden die zich grotendeels afspeelt in de demonische onderwereld van Londen. Van Pratchett heb ik gehoord dat hij een meester is in het geven van een rake, gevatte beschrijving van een absurde werkelijkheid. Good Omens voldoet aan die ideeën.

Na al die verhalen over het talent van Pratchett wilde ik eindelijk eens iets van hem lezen. Ik stond in de boekwinkel voor twee planken met boeken van Pratchett, op Good Omens na alleen maar boeken uit vervolgseries. Heeft hij niet meer losstaande romans geschreven? En wat voor genres schrijft hij verder?

Het zal vanwege de millenniumgekte zijn dat dit boek uit 1990 nu in de winkel ligt, denk ik. Tegenover de plank met boeken van Pratchett vond ik nog een boek over het einde van de wereld: Before & After, van Matthew Thomas, uit 1999. "A novel about exploding sheep, Nostradamus and the end of the world."