Het boek gaat volgens de schrijver over astrobiologie. Dat is dus eigenlijk exobiologie, maar dat klinkt voor de Amerikanen niet opwindend genoeg. Sowieso is dit boek erg gericht op de Amerikaanse lezer. Afstanden worden vergeleken met afstanden tussen Amerikaanse steden, oppervlaktes worden vergeleken met de oppervlakte van een Amerikaans meer. En heel veel over Amerikaanse politiek. En over de Amerikaanse obsessie met UFO's, alsof een eventueel bezoek van buitenaards intelligent leven aan aarde een Amerikaanse aangelegenheid zou zijn.
De toon van het boek is nogal opgeblazen. Ben Bova schuwt de clichés niet. Hij herhaalt populaire mythen alsof het waarheden zijn. En hij is wel erg stellig over de successen die deze "nieuwe, opwindende tak van wetenschap" zal boeken. Binnen tien jaar zal het bestaan van buitenaards leven overtuigend worden aangetoond, wat de allergrootste ontdekking in heel het bestaan van de mensheid zal zijn.
Uiteindelijk vond ik dat dit boek heel weinig te bieden had over de vraag of buitenaards leven bestaat en hoe dat er uit zou kunnen zien en of er ook intelligent leven zou kunnen zijn. En wat de ontdekking van buitenaards leven, intelligent leven misschien, voor de mens zou betekenen. Verder dan, dat zou fantastisch zijn, komt de schrijver niet.
Ben Bova legt nogal de nadruk op het bestaan van extremofielen, bacteriën die onder zeer extreme omstandigheden leven. Dat er leven mogelijk is onder zeer extreme omstandigheden ziet hij als bewijs dat je in alle extreme milieus leven moet kunnen aantreffen. De vraag of leven ook onder zeer extreme omstandigheden kan ontstaan negeert hij volledig.