Sonya Taaffe
The Dybbuk in Love
verhaal, 2005, 35 blz.
Teleurstellend. De prijs van een roman voor een boekje van veertig pagina's (ik had niet opgelet bij het bestellen), dan mag het toch wel wat bijzonders zijn. En dat is het niet. In vergelijking met de vele verhalen die ik heb gelezen is dit nogal matig.

Waarom heb ik het gekocht? In een recensie bij Amazon werd de schrijfster geprezen om haar bijzondere taalgebruik. En van The Dybbuk in Love zijn de eerste twee pagina's te lezen op Amazon.com, en wat ik las vond ik veelbelovend. Impressionistisch, associatief. De aanzet tot een inventieve roman, dacht ik, en ik ben juist op zoek naar vertellingen die meer zijn dan het traditionele proza. Maar de stijl werkt vermoeiend, zelfs in zo'n kort verhaal, en na twintig pagina's gaat veel tekst langs me heen zonder dat ik het nog in me opneem. De stijl staat het verhaal alleen maar in de weg. Niet dat er veel verhaal is, overigens.

Waar het over gaat? De geest van iemand die een eeuw geleden is overleden wordt verliefd op een jonge vrouw en neemt bezit van de lichamen van de mensen die ze ontmoet.