Vaak blijkt dat als je teruggaat naar het nu veelal genegeerde origineel van een in de tijd gegroeide mythe, dat dat origineel gedateerd is, in de hedendaagse maatschappij niet anders leesbaar dan als een curiositeit, alleen interessant voor mensen met een speciale belangstelling in de historie van de mythe. Met Dracula van Bram Stoker blijkt dit niet zo te zijn.

Dracula is een boek dat na ruim een eeuw nog niet aan kracht heeft verloren. Een boek dat tot de wereldliteratuur gerekend mag worden. Een boek dat zich staande houdt tussen moderne griezelliteratuur.

Het boek vraagt geduld van de lezer. In bijna 500 pagina's wordt een verhaal verteld dat door een hedendaagse schrijver wellicht in 200 pagina's verteld zou worden. Maar het geduld van de lezer wordt beloond. Het tempo, de schrijfstijl, het realisme van de beschrijvingen gecombineerd met de enigszins verheven manier van spreken, ze dragen allemaal bij aan de sfeer van het verhaal. Het boek is vlot geschreven, houdt de aandacht gevangen. Het is geen boek dat je zomaar weglegt als je er eenmaal inzit.

Na honderd jaar is de wereld die Bram Stoker ons schildert nog minder de wereld waarin wij leven. Vanuit een wereld die nog steeds herkenbaar is voert hij ons binnen in een droomachtig bestaan dat je als een nachtmerrie na het ontwaken niet meer loslaat. Griezel is de verleiding van het gruwelijke, en Bram Stoker is een meesterverleider.

Dracula is een boek dat geen enkele liefhebber van griezelromans mag overslaan. Niet vanwege de historische waarde van het boek, maar vanwege de kracht die het boek nu nog heeft.

De uitgave van Penguin Classics is prachtig. Een boek dat makkelijk openvalt, lekker in de hand ligt, lekker ruikt, en een prettige, ruime opmaak heeft.