Kate Raworth — Doughnut Economics

Kate Raworth, Doughnut Economics — Seven Ways to Think Like a 21st-Century Economist, 2017, 372 blz.
Gekocht: augustus 2018, Van der Velde 3
Uitgelezen: juni 2019
★★★☆☆

Over wat er mis is met de traditionele economie, en wat er voor in de plaats zou moeten komen.

Wat er mis is met de traditionele economie als model van de werkelijkheid, dat wordt wel duidelijk. Dat het niet deugt als ideologie, dat komt ook wel uit de verf. Maar het alternatief dat de schrijfster voorstelt roept veel vragen op, en lijkt vooral gepresenteerd te worden als een middel om de mensheid te redden, niet als een beter model om de werkelijkheid te begrijpen.

Het donutmodel bestaat uit twee concentrische cirkels. De binnenste cirkel moet voorstellen wat er aan economische bedrijvigheid nodig is om iedereen op de wereld te voorzien in basisbehoeften. De buitenste cirkel staat voor de maximale bedrijvigheid die niet overschreden mag worden, omdat er anders te veel van de capaciteiten van natuurlijke bronnen wordt gevergd. Het probleem hiermee is dat die twee cirkels perfect rond zijn, perfect in elkaar passen, en daar er dus overal tussen de twee cirkels evenveel plaats is voor een prettig en duurzaam menselijk bestaan. De vraag die bij mij als eerste opkomt: is dit perfecte plaatje realiteit of wensdenken? Zou de ruimte tussen de twee cirkels niet moeten variëren? Zijn er delen van de donut waar de binnencirkel de buitencirkel raakt, of zelfs overschrijdt? Met andere woorden: zitten er gaten in de donut? Is er plaats genoeg voor de mens?

Er zit nogal wat wensdenken in dit boek, waarbij het mantra distributive and regenerative niet lekker bekt, niet de eerste keer dat je het leest, ook de honderdtachtigste keer niet. Daarbij worden de echt grote vragen gemeden. Zoals: geld is macht, groot geld is oppermachtig, en doet er alles aan die macht te bewaren. Hoe strijd je daartegen?