Susan Cain — Quiet

Susan Cain, Quiet — The Power of Introverts in a World That Can’t Stop Talking, 2012, 333 blz.
Gekocht: december 2017, Amazon.de
Uitgelezen: december 2017
★★★★★

Het grote belang van dit boek zit in de boodschap: Introversie is geen afwijking die genezen moet worden.

Vooral in de VS is extraversie het dominante ideaal. Maar hier in Europa heb je het als introvert ook niet altijd zo goed getroffen. De maatschappij is ingesteld op de extraverte mens.

Susan Cain stelt de introverte persoonlijkheid als gelijkwaardig naast de extraverte, met eigen talenten, manieren van denken en doen, specifieke behoeftes. De ene manier van zijn is niet beter dan de andere. Een samenleving heeft er het meest baat bij wanneer introverte en extraverte mensen elk op hun manier hun talenten kunnen inzetten, en als introvert kun je net zo’n volwaardig en voldoening gevend leven leiden als een extravert.

Cain hanteert een brede definitie van introversie, aansluitend bij gangbaar taalgebruik. Ze bespreekt een brede verzameling eigenschappen, die psychologen onderbrengen in drie aparte persoonlijkheidskenmerken, waarvan introversie er één is.

Toen ik voor het eerst over dit boek hoorde las ik op Amazon de kritieken. Ik las een kritiek die goed doordacht en onderbouwd leek, en het oordeel was niet positief. Dus liet ik het boek lange tijd liggen. Toen ik een podcast van een introvert beluisterde waarin de maker het boek aanbeveelde besloot ik het boek toch een kans te geven. Het bleek dat de bewuste kritiek volledig onjuist was. Zo kun je je vergissen.

Als introvert kun je het behoorlijk lastig hebben. Je introverte persoonlijkheid zelf is geen afwijking, en moet je dus ook niet zien als iets wat genezen moet worden. Er blijven genoeg problemen over die je moet zien te overwinnen.