Mike McCormack — Solar Bones

Mike McCormack, Solar Bones, 2016, 265 blz.
Gekocht: augustus 2017, Amazon.de
Uitgelezen: september 2017
★★★★☆

M’n tweede boek van de Man Booker prize 2017 longlist, uitgekozen vanwege de vorm, benieuwd naar de kracht van taal. Solar Bones bevat geen zinnen, niet in de gewoonlijke vorm. Er zijn geen hoofdletters of punten. Er zijn ook geen hoofdstukken. Het boek is één doorlopende tekst, met als enige structuur die die is aangegeven door komma’s en de indeling in alinea’s. Dat vraagt gewenning. Hoe moet je tekst op papier vertalen naar een stem in je hoofd? Het werkt wel, al ligt het gevaar op de loer dat je soms de draad kwijt raakt. En er zijn geen natuurlijke rustpunten om het boek weg te leggen, dus na een leespauze moet je even terug om de draad weer op te pakken.

En het verhaal? Dat is eigenlijk vrij traditioneel. Een verteller die terugblikt op z’n leven, op momenten met z’n vrouw en kinderen, z’n werk, plaatselijke gebeurtenissen in een nogal afgelegen oord aan de Ierse westkust. Onderhoudend, maar niet meeslepend.