Marie Kessels — Brullen

Marie Kessels, Brullen, 2015, 238 blz.
Gekocht: juli 2017, Van der Velde 3 /ramsj
Uitgelezen: juli 2017
★★★★☆

Toen ik laatst bij de boekhandel in dozen afgeschreven boeken stond te neuzen kwam ik verschillende boeken tegen die ik nooit uit zo’n doos zou halen, maar die ik al wel gelezen heb, en mooi vond. Waarom ik dan Brullen er wel heb uitgekozen? Waarom nam ik überhaupt de moeite om de achterflap te lezen van een boek met zo’n foeilelijke voorkant? Geen idee. Maar het was de tekst op de achterkant waardoor ik dit boek direct wilde lezen.

Dit boek leest als een persoonlijk verslag van een zoektocht, als literaire non-fictie, een genre dat ik graag lees. Maar het is fictie. Het is een roman, dat staat op de omslag. En de verteller van het boek heeft een andere naam dan de schrijfster.

Van de achterflap:

Dana, een fotograaf, vertrekt met een lawaaineurose uit haar gehorige flat. In het stille huis van een vriend gaat ze heel anders aankijken tegen lawaai en ook tegen de buren die haar het leven zo zuur hebben gemaakt met hun herrie. Bezoeken aan een voetbalstadion en een vliegveld, en herinneringen aan haar schrijfgroep in een huis van bewaring, brengen een stroom van gedachten op gang over lawaai als ketelmuziek van mensen die het hoofd nog niet in de schoot hebben gelegd.