Els Snick — Duitsland op het spoor

Els Snick, Duitsland op het spoor, 2016, 143 blz.
Gekocht: maart 2016, Van der Velde 3
Uitgelezen: maart 2016
★★★☆☆

Vertaalster van Joseph Roth reist per trein door Duitsland langs een aantal plaatsen waar Joseph Roth verbleef. Schrijft over mensen die ze tegenkomt, over Roth, over haar eigen jeugd en Duitse pleegkinderen net na de Tweede Wereldoorlog. Ditjes en datjes.

Atticus Lish — Preparation for the Next Life

Atticus Lish, Preparation for the Next Life, 2014, 417 blz.
Gekocht: februari 2016, Van der Velde 3
Uitgelezen: maart 2016
★★★★☆

Een mooi verhaal, maar wel heel stug geschreven. Het is een worsteling dit boek door te komen. Dan moet je het wel vier sterren geven, anders is het die moeite niet waard.

Diane Cook — Man V. Nature

Diane Cook, Man V. Nature, 2014, 255 blz.
Gekocht: februari 2016, Van der Velde 3
Uitgelezen: februari 2016
★★★★☆

Verhalen. Neem een absurd uitgangspunt, werk de consequenties uit, illustreer met details, werk toe naar een soort climax. Dat lijkt het stramien van het betere verhaal te zijn. Keurig verzorgd taalgebruik. Wat je krijgt leest als het examenstuk van de cursus verhalen schrijven, afgesloten met een 10+.

Hoe prikkelend de ideeën achter de verhalen ook zijn, de nette uitwerking maakt het wat bloedeloos. Waar zijn de scherpe kantjes? Waar is de passie? Meer dan een intellectuele belevenis wordt het niet. Het blijft niet hangen. Misschien ligt het het aan mij, dit gevoel had ik eerder ook bij Vampires in the Lemon Grove, want dit zijn toch Goede Verhalen.

Garth Risk Hallberg — City on Fire

Garth Risk Hallberg, City on Fire, 2015, 911 blz.
Gekocht: januari 2016, Van der Velde 3
Uitgelezen: februari 2016
★★★★★

Ruim 900 pagina’s (ruim 1000 in de Nederlandse vertaling), hoe komt een mens erbij zo’n dikke roman te schrijven. Had het niet met minder gekund? Het verhaal was ook wel in 300 pagina’s te vertellen. Maar dan had het boek niet zo’n impact gehad als nu. Het verhaal sleept je mee, juist doordat het zo diep op de belevenissen van al de mensen in het boek ingaat. Je leert ze stuk voor stuk goed kennen. Het zijn geen personages meer.

De stijl is prachtig. De dialogen zijn springlevend. De taal is direct, al zul je nogal wat woorden tegenkomen die je nog nooit gezien hebt, maar ook dat draagt bij aan de sfeer. Kende je het Engelse woord lief? Het komt voor in de betekenis iets voor lief nemen. Vertaal dat maar eens naar het Nederlands met dezelfde charme.

Dit boek is een belevenis.

Nathaniel Rich — Kleine kans op morgen

Nathaniel Rich, Kleine kans op morgen, 2013, 298 blz.
Gekocht: februari 2016, Van der Velde 3, uitverkoop
Uitgelezen: februari 2016
★★★★★

City on Fire is een prachtig boek, maar na een maand ben ik nog niet op de helft. Ik zocht een tussendoortje. Voor een habbekrats kocht ik dit juweeltje van Nathaniel Rich, een boek dat zicht ook afspeelt in New York, dus ik blijf in de stemming.

Het boek begint zo:

Zoals andere mensen fantaseren over een onverwachte erfenis, liefde op het eerste gezicht en hemelse, weidse, witte weiden, zo droomde Mitchell van een supervulkaanuitbarsting die heel Noord-Amerika zou bedelven onder een halve meter hete as. Hij zag een nucleair conflict met China voor zich; een moderne variant van de pest; een planetoïde die de aardkorst openrijt en nieuwe middeleeuwen inluidt. Hij beweerde dat dergelijke buitenissigheden hem geen angst inboezemden; ze boden vrijheid. Ze openden wormgaatjes naar een sublieme wereld waarin fantasie en chaos heersten.

Toen ik dat las wist ik direct dat dit een boek voor mij was. En het overtrof m’n verwachtingen. Een geweldig boek.

Ivo Victoria — Hoe ik nimmer de Ronde van Frankrijk voor min-twaalfjarigen won (en dat het me spijt)

Ivo Victoria, Hoe ik nimmer de Ronde van Frankrijk voor min-twaalfjarigen won (en dat het me spijt), 2009, 207 blz.
Gekocht: december 2015, Van der Velde 3
Uitgelezen: januari 2016
★★★★☆

Dit is een leuk boek. Echt. Maar ook tragisch. Smeuïge belevenissen verteld door een optimist, een fantast, een bedrieger, een tiener met grootse dromen, een dertiger met spijt. Doe alsof je heel goed bent, en als er een ijselijk stilte valt, doe dan alsof de mensen ademloos van respect zijn. Vervang het bedrog van de wereld door je eigen bedrog, het dodelijk verraad door je eigen overmoed. Tot je niet meer kunt.

David Mitchell — The Bone Clocks

David Mitchell, The Bone Clocks, 2014, 624 blz.
Gekocht: december 2015, Van der Velde 3
Uitgelezen: januari 2016
★★★★☆

The Bone Clocks is een heel mooi en meeslepend boek, als je de fantasy-gedeeltes wegdenkt.

Het is een boek van zes lange verhalen die samen een hechte eenheid vormen, anders dan Cloud Atlas, waarin op de twee laatste na de verhalen niets met elkaar te maken hebben, en de eenheid gesuggereerd moet worden door het flauwe trucje van door het door midden knippen van de verhalen.

Zes verhalen, zes periodes uit het leven van Holly Sykes. Het eerste verhaal speelt in 1984, als Holly 15 jaar is. Het laatste verhaal speelt in 2043. In het eerste en laatste verhaal is Holly de verteller. In de andere verhalen is ze een belangrijk bijfiguur.

De eerste vier verhalen zijn het sterkst. Hierin is het fantasy-gedeelte weliswaar beslissend voor het verloop, maar als een kleine storing te negeren. Het vijfde verhaal is het zwakste. Hierin gaat de fantasy helemaal los. Het grote kwaad komt uit de magie, de redding komt uit de magie, een probleem verbloemend dat essentieel is voor het menszijn wordt getrivialiseerd door de vlucht in de fantasy.

Het slotverhaal geeft een donker toekomstbeeld dat op zich overtuigt, maar op het eind verknoeid wordt doordat de schrijver teruggrijpt op de magie om tot een vorm van redding te komen.

Tonnus Oosterhoff — Op de rok van het universum

Tonnus Oosterhoff, Op de rok van het universum, 2015, 397 blz.
Gekocht: december 2015, Van der Velde 3
Uitgelezen: december 2015
★★★★★

Kees van Kooten — Mijn plezierbrevier

Kees van Kooten (samenstelling, vertaling, inleidingen), Mijn plezierbrevier — De natuurleukste verhalen volgens mij, 2006, 480 blz.
Gekocht: november 2015, Van der Velde 3
Uitgelezen: december 2015
★★★☆☆

Typisch een boek voor op het nachtkastje, voor de momenten dat je niet slapen kunt. Ik heb geen moment om de verhaaltjes moeten glimlachen, maar verstrooiend zijn ze wel. Het leest vlot weg, en er blijft niks hangen.

Rutger Lemm — Een grootse mislukking

Rutger Lemm, Een grootse mislukking — Waargebeurde verhalen over perfectie en falen, 2015, 285 blz.
Gekocht: december 2015, Van der Velde 3
Uitgelezen: december 2015
★★★★★

Ik vond dit boek op de bovenetage van de boekhandel, weggestopt in een hoekje achteraf, in de kast mens en maatschappij. Zijn het dan geen verhalen? Het zijn belevenissen van de auteur zelf, maar sterk verdicht. In het nawoord staat: Het is weliswaar fictie die soms ‘waargebeurd’ is, maar ik heb de chronologie, gebeurtenissen en personages telkens aangepast, al dan niet in mijn herinnering.

De schrijver faalt, keer op keer, als puber, als jong volwassene (de schrijver is dertig jaar bij verschijnen van het boek), en daar schrijft hij openhartig over, soms komisch, soms beschouwend, altijd met veel flair. Het is een genot om te lezen, soms met schaamte van de herkenning, maar het roept ook bewondering op, want we zien hier iemand die zich uiteindelijk door al z’n falen niet laat tegenhouden.

De schrijver citeert Louis CK:

Succes is niet interessant. Na succes ligt er overal confetti. Na een mislukking ligt er een lijk. Dan is de vraag: wat is er gebeurd en hoe kunnen we dit voortaan voorkomen?