Kees Ruys — De nevelarchipel
Kees Ruys, De nevelarchipel — Reizen door Indonesië, 287 blz.
Gekocht: juni 2017, Van der Velde 3
Uitgelezen: augustus 2017
★★★★☆
De nevelarchipel bevat een selectie van de beste verhalen uit een aantal boeken die voor het eerste verschenen tussen 1992 en 2001. Voor mij is het allemaal nieuw, ik had nog nooit van de schrijver gehoord.
Het zijn verhalen over reizen van de schrijver door Indonesië. Er is weinig toeristisch aan de verhalen. Het gaat amper over de schoonheid van het land, wat meer over de ontberingen die de schrijver ondergaat, maar vooral over de worsteling van de schrijver met de Indonesische omgangsvormen. Het gaat over de volkeren in Indonesië, hun zeden en gewoontes. De schrijver worstelt omdat hij geen buitenstaander, geen observator wil blijven. Dit leidt tot lange, fascinerende, maar ook bevreemdende verhalen.
Mohsin Hamid — Exit West
Mohsin Hamid, Exit West, 2017, 231 blz.
Gekocht: augustus 2017, Amazon.de
Uitgelezen: augustus 2017
★★★★☆
Ik las een bericht over de Man Booker prize 2017 longlist, en ik had wel weer eens behoefte aan Echte Literatuur, dus ik zocht drie boeken uit die me wel aanspraken. Exit West is de eerste van die drie. Het is een boek dat een actueel thema op z’n kop zet, een boek dat je doet nadenken. Zo is lezen van literatuur toch nog ergens goed voor.
Exit West gaat over twee jong-geliefden die voor burgeroorlog op de vlucht gaan. Ze verlaten hun stad (in Pakistan? de schrijver is in Pakistan geboren), niet om een lange, gevaarlijke tocht te ondernemen om uiteindelijk te stranden op de kusten van het Europese continent. Nee, in Exit West stappen mensen door een deur om direct ergens anders in de wereld weer te verschijnen. Zo kan het gebeuren dat honderden, duizenden vluchtelingen ineens een dure wijk in Londen bevolken. Hoe reageert het rijke westen als vluchtelingen ineens in je midden staan, niet meer ver weg aan goed bewaakte buitengrenzen?
Toch gaat dit boek voornamelijk over de twee jonge mensen, over hun liefde, over hun ontheemding, en wat dat doet met hun liefde.
Mooi boek.
Roderik Six — Val
Roderik Six, Val, 2015, 239 blz.
Gekocht: augustus 2017, Van der Velde 3 /ramsj
Uitgelezen: augustus 2017
★★★★☆
Roderik Six schrijft prachtig. Poëtisch roept hij de ervaring op van een mens in een wilde omgeving, waarin de innerlijke demonen strijden met de ongenaakbaarheid van de natuur.
De stijl is perfect voor het verhaal dat verteld wordt, maar dat verhaal gaat halverwege het boek wel een ongeloofwaardige kant op. Dan krijgen we in rap tempo te maken met de gruweldaden van niet één, maar drie, en mogelijk meer mensen. Geen verbond van misdadigers, maar eenlingen die elk afzonderlijk hun eigen genoegens botvieren. Het ultieme kwaad woekert in ieder van ons, beweert de achterflap. Dat moet wel, als er zo’n groot aantal sadistische psychopaten in een kleine gemeenschap rondlopen. Ik geloof er niks van.
Desondanks, vanwege de stijl een intrigerend boek.
Manu Causse — De groene eend
Manu Causse, De groene eend, 2016, 237 blz.
Gekocht: juli 2017, Van der Velde 3
Uitgelezen: augustus 2017
★★★★☆
Over een vader die zijn autistische zoon meeneemt in een groene eend op een reis door Frankrijk.
Het is een boek met meerdere stemmen. Vele personages komen aan het woord in hun gedachten, over wat ze denken over andere mensen, lelijke dingen. Zeggen doen ze niet viel, onder het mom van goede manieren. Onbegrip, met een potentieel voor een tragische afloop, daar gaat heel het boek over. Boeiend.
Marie Kessels — Brullen
Marie Kessels, Brullen, 2015, 238 blz.
Gekocht: juli 2017, Van der Velde 3 /ramsj
Uitgelezen: juli 2017
★★★★☆
Toen ik laatst bij de boekhandel in dozen afgeschreven boeken stond te neuzen kwam ik verschillende boeken tegen die ik nooit uit zo’n doos zou halen, maar die ik al wel gelezen heb, en mooi vond. Waarom ik dan Brullen er wel heb uitgekozen? Waarom nam ik überhaupt de moeite om de achterflap te lezen van een boek met zo’n foeilelijke voorkant? Geen idee. Maar het was de tekst op de achterkant waardoor ik dit boek direct wilde lezen.
Dit boek leest als een persoonlijk verslag van een zoektocht, als literaire non-fictie, een genre dat ik graag lees. Maar het is fictie. Het is een roman, dat staat op de omslag. En de verteller van het boek heeft een andere naam dan de schrijfster.
Van de achterflap:
Dana, een fotograaf, vertrekt met een lawaaineurose uit haar gehorige flat. In het stille huis van een vriend gaat ze heel anders aankijken tegen lawaai en ook tegen de buren die haar het leven zo zuur hebben gemaakt met hun herrie. Bezoeken aan een voetbalstadion en een vliegveld, en herinneringen aan haar schrijfgroep in een huis van bewaring, brengen een stroom van gedachten op gang over lawaai als ketelmuziek van mensen die het hoofd nog niet in de schoot hebben gelegd.
Dan Chaon — Ill Will
Dan Chaon, Ill Will, 2017, 458 blz.
Gekocht: juni 2017, Amazon.de
Uitgelezen: juli 2017
★★★★☆
Je zou dit een literaire thriller kunnen noemen, als die term niet gekaapt was voor de marketing van boeken die spannend noch literair zijn.
Boeiend, spannend, sterke dialogen, wisselend perspectief van meeslepende vertellers. Geen boek dat je lang na het lezen met je meedraagt. Wel vermaak op hoog niveau.
Jess Walter — Schitterende ruïnes
Jess Walter, Schitterende ruïnes, 2012, 392 blz.
Gekocht: juni 2016, Van der Velde 3 /ramsj
Uitgelezen: juni 2017
★★★☆☆
Tien jaar heeft de auteur aan dit boek gewerkt. Ik zie het er niet aan af. Het doet mij het meest denken aan een veredelde streekroman. Plezierig om te lezen, maar het hoeft niet.
Yu Hua — De zevende dag
Yu Hua, De zevende dag, 2013, 283 blz.
Gekocht: mei 2017, Godert Walter
Uitgelezen: mei 2017
★★★★☆
Een dichte mist hing in de lucht toen ik mijn gehuurde kamertje verliet en met onzekere tred door de lege, duistere stad liep. De plaats waar ik naartoe ging heet uitvaartcentrum. Dat is de huidige naam; vroeger werd zoiets crematorium genoemd. Ik had het bericht ontvangen dat ik me ’s morgens uiterlijk om 9.00 uur in het uitvaartcentrum moest melden, en dat het voorziene tijdstip van mijn crematie 9 uur 30 was.
De crematie gaat niet door. Wat volgt is het verslag van de eerste zeven dagen van het bestaan van de hoofdpersoon als overledene.
Een hartverwarmend verhaal. Over liefde en opoffering in een maatschappij waar de burgers door de bureaucratie worden vermalen. Dit is China.
Aura Xilonen — De cowboykampioen
Aura Xilonen, De cowboykampioen, 2015, 351 blz.
Gekocht: mei 2017, Van der Velde 1
Uitgelezen: mei 2017
★★★★☆
Het spetterende debuut van een 19-jarige Mexicaanse schrijfster, over een jonge Mexicaan die vlucht naar Amerika, en in een stad net over de grens werk vind in een boekwinkel, waar hij tot over zijn oren verliefd wordt.
Een boek over ontberingen en onrecht. Over liefde en hoop. Over jeugdige onbezonnenheid. Over geloof in de toekomst.
Een boek met bloemrijk taalgebruik. Er wordt zeer veel in gevloekt en gescholden, maar wel op een heel creatieve manier, haast als een vorm van hogere beschaafdheid.
Sara Taylor — The Shore
Sara Taylor, The Shore, 2015, 304 blz.
Gekocht: maart 2016, Van der Velde 3
Uitgelezen: mei 2017
★★★★☆
Tijd van handeling: Van 1876 tot 2143.
Plaats van handeling: Het smalle, zuidelijkste deel van de landtong tussen Chesapeake Bay en de Atlantische Ocean. Dit deel van de landtong hoort bij de Amerikaanse staat Virginia.
Een roman in verhalen, die niet chronologisch zijn geordend. De verhalen zijn verbonden door de verwantschap van de personages, waarvan sommigen in meerdere verhalen voorkomen.
Het gebied waar de verhalen zich afspelen is door z’n geïsoleerde ligging niet erg modern, en de omgangsvormen zijn niet altijd even beschaafd. In een broeierige setting komt het tot uitbarstingen, en de consquenties daarvan vormen de belangrijke verbinding tussen de verhalen.
De verhalen blijven je voor ogen staan als scènes van het geheel. Dat geheel is geen geschiedenis met een begin en een eind, maar meer een portret van een leefwereld in een unieke plaats en periode. En de levendige manier van schrijven helpt je om helemaal op te gaan in deze wereld.