Neal Stephenson — Seveneves

Neal Stephenson, Seveneves, 2015, 867 blz.
Gekocht: februari 2018, Van der Velde 1
Uitgelezen: februari 2018
★★★★★

Ik las Snow Crash en The Diamond Age aan het eind van het vorige millennium. Ik kan me er weining meer van herinneren dan wat fragmenten, waarvan ik niet weet uit welk van de twee boeken ze komen. Het was sf, maar nogal van de fantastische vorm. Nu, na lange tijd eindelijk weer een boek van Neal Stephenson, en het is heel anders dan die vroege boeken van hem. De stijl van Seveneves doet heel sterk denken aan die van Kim Stanley Robinson in z’n Mars-trilogie.

The moon blew up without warning, and for no apparent reason.

Zo begint het. Wat volgt is een race tegen de klok om de mensheid te redden van de totale ondergang.

Veel techniek in dit boek. De ruimtevaart van nu. Ook sterke staaltjes waaraan geen mens en geen ruimtevaartorganisatie zich onder normale omstandigheden zou wagen. Neal Stephenson slaagt er heel goed in om het allemaal spannend en geloofwaardig te maken. De mens van nu is tot veel in staat, maar het is wel levensgevaarlijk.

De eerste twee delen van het boek spelen in het heden (als nu de maan zou ontploffen). Het is meeslepend, maar niet om vrolijk van te worden. Er gaan mensen dood. Heel veel mensen. Zoveel dat je denkt, er blijft niemand meer over.

Maar het derde deel speelt 5000 jaar in de toekomt, de mens leeft nog, en heeft zich weer ontwikkeld, al blijft de strijd om het bestaan moeilijk. Nieuwe technieken, nieuwe manieren van leven, de worsteling met het verleden, het wordt allemaal prachtig beschreven, met oog voor detail. Je ziet jezelf in die nieuwe wereld.

Prachtig boek.

Charlotte Brontë — Villette

Charlotte Brontë, Villette, 1853, 586 blz.
Gekocht: november 2017, Van der Velde 1
Uitgelezen: februari 2018
★★★★☆

Volgens kenners is dit het beste boek van Charlotte Brontë. Ik wil dat wel geloven, maar het is geen boek dat je in één adem uitleest.

Villette is een traag boek. Het is vooral mooi vanwege het prachtige, verheven taalgebruik, een stijl waar je in een hedendaagse roman niet meer mee moet aankomen. Het dwingt je traag te lezen, met aandacht. Maar omdat Villette een boek is zonder spanning of verhaal stelt het je geduld flink op de proef.

De hoofdpersoon, Lucy Snow, reist naar Wallonië, en vindt daar een baan als onderwijzeres op een internaat voor meisjes. Ze blijft er een paar jaar, en dan gaat ze weer. Het boek is gebaseerd op Charlotte Brontës onprettige ervaringen als gouvernante in Brussel. Lucy Snow is geen held. Ze is zeer intelligent. Maar ze is ook een muurbloem, iemand die waarneemt, verwonderend op afstand, lijdend onder onbeantwoorde liefde.

Kim Addonizio — Bukowski in a Sundress

Kim Addonizio, Bukowski in a Sundress — Confessions from a Writing Life, 2016, 205 blz.
Gekocht: januari 2018, Van der Velde 3 /uitverkoop
Uitgelezen: januari 2018
★★★★☆

Typisch zo’n boek dat je alleen koopt omdat je er toevallig tegenaan loopt in een boekwinkel waar je uit verveling wat loopt te dwalen op zoek naar je weet niet wat. Wat mij aantrok in dit boek weet ik niet, maar ik heb het met veel plezier en ontroering gelezen.

Autobiografische teksten, bekentenissen, van een schrijfster waar ik nog nooit van gehoord had. Kim Addonizio schrijft over haar leven als schrijfster, over haar familie, over haar alcoholverslaving. Soms grappig, soms hartverscheurend. Dit boek is vooral heerlijk om te lezen vanwege de krachtige vertelstem van iemand die verbaal zeer begaafd is. Kim Addonizio is een rasverteller.

Erlin Kagge — Stilte

Erlin Kagge, Stilte — Jezelf staande houden in een wereld vol lawaai, 2017, 150 blz.
Gekocht: december 2017, Van der Velde 3
Uitgelezen: januari 2018
★★★★☆

Een aardig klein boekje over stilte. En veel over aandacht.

Vergeet de subtitel die de Nederlandse uitgever meende op de kaft te moeten zetten. Die slaat nergens op.

Susan Cain — Quiet

Susan Cain, Quiet — The Power of Introverts in a World That Can’t Stop Talking, 2012, 333 blz.
Gekocht: december 2017, Amazon.de
Uitgelezen: december 2017
★★★★★

Het grote belang van dit boek zit in de boodschap: Introversie is geen afwijking die genezen moet worden.

Vooral in de VS is extraversie het dominante ideaal. Maar hier in Europa heb je het als introvert ook niet altijd zo goed getroffen. De maatschappij is ingesteld op de extraverte mens.

Susan Cain stelt de introverte persoonlijkheid als gelijkwaardig naast de extraverte, met eigen talenten, manieren van denken en doen, specifieke behoeftes. De ene manier van zijn is niet beter dan de andere. Een samenleving heeft er het meest baat bij wanneer introverte en extraverte mensen elk op hun manier hun talenten kunnen inzetten, en als introvert kun je net zo’n volwaardig en voldoening gevend leven leiden als een extravert.

Cain hanteert een brede definitie van introversie, aansluitend bij gangbaar taalgebruik. Ze bespreekt een brede verzameling eigenschappen, die psychologen onderbrengen in drie aparte persoonlijkheidskenmerken, waarvan introversie er één is.

Toen ik voor het eerst over dit boek hoorde las ik op Amazon de kritieken. Ik las een kritiek die goed doordacht en onderbouwd leek, en het oordeel was niet positief. Dus liet ik het boek lange tijd liggen. Toen ik een podcast van een introvert beluisterde waarin de maker het boek aanbeveelde besloot ik het boek toch een kans te geven. Het bleek dat de bewuste kritiek volledig onjuist was. Zo kun je je vergissen.

Als introvert kun je het behoorlijk lastig hebben. Je introverte persoonlijkheid zelf is geen afwijking, en moet je dus ook niet zien als iets wat genezen moet worden. Er blijven genoeg problemen over die je moet zien te overwinnen.

Michael Brooks — The Quantum Astrologer's Handbook

Michael Brooks, The Quantum Astrologer’s Handbook, 2016, 248 blz.
Gekocht: december 2017, Van der Velde 3
Uitgelezen: december 2017
★★★★☆

Een onderhoudend boek waarin met non-fictie en fictie de zestiende-eeuwse Jerome Cardano verbonden wordt met huidige kennis over de kwantummechanica. De link vind ik wat mager. Cardano had iets met imaginaire getallen, en imaginaire getallen zijn belangrijk in de kwantummechanica. Boeiend is de dialoog tussen de wetenschapper van nu en de wetenschapper uit de Renaissance, twee mensen die in compleet verschillende werelden leven.

Maxim Februari — Klont

Maxim Februari, Klont, 2017, 270 blz.
Gekocht: november 2017, Van der Velde 3
Uitgelezen: november 2017
★★★★☆

Een prima roman. Maar het verhaal gaat vooral over de belevenissen van een aantal mensen die iets met de klont hebben, en ik had graag wat meer over de klont zelf gelezen.

Cixin Liu — The Wandering Earth

Cixin Liu, The Wandering Earth, sf-verhalen, 2000, 447 blz.
Gekocht: november 2017, Van der Velde 1, uitverkoop
Uitgelezen: november 2017
★★★★☆

Wanneer je een sf-boek ziet met een spectaculaire afbeelding op de omslag — iets met gigantische ruimteschepen, meerdere planeten bij elkaar, surreële lichteffecten — dan weet je gewoonlijk dat een grafisch artiest zich mocht uitleven zonder rekening te houden met wat er in het boek staat. Dat is niet het geval met The Wandering Earth. De omslag toont een scène uit het titelverhaal.

Cixin Liu denkt groot. De mens is klein maar maakt zich kenbaar in een gigantisch universum. De toekomst is utopisch of dystopisch, in beginsel onvoorstelbaar, maar Cixin Liu weet een rijke variatie aan toekomstbeelden te scheppen.

Ik vond dit boek in de ramsj, en was benieuwd omdat ik goede dingen over deze schrijver had gehoord. Dus ik kocht het boek, en verbaasde me erover dat sf toch steeds weer met nieuwe ideeën kan komen.

The Moth Presents: All These Wonders

The Moth Presents: All These Wonders — True Stories About Facing the Unknown, 2017, 331 blz.
Gekocht: september 2017, Van der Velde 3
Uitgelezen: november 2017
★★★☆☆

Voor een publiek vertellen wat je hebt meegemaakt, uit je hoofd. Dat is iets wat ze in de VS al lang doen. Tegenwoordig is het een populair podcast-genre. De bekendste organisator van dit soort evenementen is wellicht The Moth, dat al bestond in de tijd voordat er podcasts waren.

The Moth heeft een boek uitgebracht met een selectie uit de gigantische hoeveelheden verhalen die voor The Moth zijn verteld. Het zijn onderhoudende verhalen, maar de keus van onderwerpen valt me wat tegen. Het lijkt wel alsof iedereen die iets te vertellen heeft een heldendaad heeft verricht. Uitzonderlijke verhalen zijn het, geen belevenissen waar je je als doorsnee luisteraar of lezer mee kunt identificeren.

In de boekhandel vond ik dit boek met waargebeurde verhalen op de afdeling sf+fantasy.

Catherine Poulain — Open zee

Catherine Poulain, Open zee, 2016, 352 blz.
Gekocht: juli 2017, ’t Hartje
Uitgelezen: oktober 2017
★★★★☆

Dit is een rauw boek. Verre van fraai taalgebruik. Veel opsommingen van gebeurtenissen die elkaar snel opvolgen. Dat geeft het boek vaart, maar je gaat ook over dingen heen lezen.

Het eerste, langste deel is veruit het boeiendst. Over Lili, een fragiele Française, die aanmonstert op een boot om voor de kust van Alaska te gaan vissen. Ze is vreselijk fanatiek om niet onder te doen voor de ruwe kerels op de boot. Lili vindt het geweldig, dat vissen op de woeste zee. Het kan haar niet woest genoeg zijn. Ze is doodongelukkig als er een eind komt aan de reis.

Het eerste deel van het boek sleurt de lezer mee. Het tweede, laatste deel is een stuk minder. Dat is erg klef vanwege een relatie tussen Lili en een visser. Verder is er een hoop ronddolen van Lili door de straten en langs de schepen, als ze op zoek is naar een nieuwe plek op een vissersboot.

Lili is bezeten om de elementen zo extreem mogelijk te beleven. Ze beult zichzelf af. Waarom ze dit doet wordt niet duidelijk. Er is de suggestie van iets onoorbaars in haar thuisland. Lili wil absoluut niet terug. Ze wil zich niet binden. Ze wil zwerven, naar de uiteindes van de wereld, liever slapend in het wrak van een auto dan in een bed tussen vier muren.