Katherine Owens & Martin Anthony — Overcoming Health Anxiety

Katherine M.B. Owens, PhD & Martin M. Anthony, PhD, Overcoming Health Anxiety — Letting go of your fear of illness, 2011, 158 blz.
Gekocht: mei 2024, Bol.com
Uitgelezen: mei 2024
★★★★☆

Helder. Praktisch. Voor de hypochonder.

Karin Sitalsing — Blauwestad

Karin Sitalsing, Blauwestad — Een dorp in uitvoering en een poging het land naar onze hand te zetten, 2023, 287 blz.
Gekocht: december 2023, Van der Velde 1
Uitgelezen: april 2024
★★★★☆

Boeiend verhaal over de geschiedenis van Blauwestad, over de bedenkers en de uitvoerders, over voor- en tegenstanders, over de bewoners. Wat ik van dit boek geleerd heb is dat ik nooit in Blauwestad zou willen wonen.

Brian Greene — The Fabric of the Cosmos

Brian Greene, The Fabric of the Cosmos — Space, Time, and the Texture of Reality, 2004, 569 blz.
Gekocht: maart 2024, Van der Velde 3
Uitgelezen: april 2024
★★★☆☆

Dit is geen boek over de ruimte, maar over waar de ruimte op onvoorstelbaar kleine schaal van gemaakt is.

Het boek begint interessant. Speciale en algemene relativiteit worden uitgelegd. Voor mij geen nieuwe stof, maar wel verhelderend. Daarna gaat het verhaal subatomair, steeds kleiner, steeds speculatiever. Hier verlies ik m’n interesse. Snaartheorie, en nog wat van die dingen, klinkt alsof natuurkundigen dat heel boeiend vinden, maar mij begon al dat getheoretiseer te vervelen. Het draagt niks meer bij aan m’n voorstellingsvermogen over ruimte en tijd.

Katherine May — Enchantment

Katherine May, Enchantment — Reawakening wonder in an exhausted age, 2023, 227 blz.
Gekocht: september 2023, Van der Velde 3
Uitgelezen: april 2024
★★★☆☆

Non-fictie. Vrouw is op zoek naar betovering. Bekoring is misschien een betere vertaling. Het klinkt zweverig, maar het valt erg mee. Eigenlijk is het een verlangen naar een verbinding met de wereld om ons heen op een manier die iets van de grootsheid van het al doet voelen. Die zoektocht spreekt mij wel aan, maar er blijft weinig hangen. In de beleving staan schrijfster en ik toch te ver uit elkaar. Misschien is het ook het taalgebruik dat afstand schept. Alsof de schrijfster een deel van die grootsheid van de wereld wil spiegelen in de taal.

Karen Joy Fowler — Sarah Canary

Karen Joy Fowler, Sarah Canary, 1991, 300 blz.
Gekocht: november 2023, Van der Velde 1
Uitgelezen: april 2024
★★★★☆

Het meest raadselachtige aan dit boek is waarom het is uitgegeven in een reeks SF-klassiekers.

Het leest als een historische roman. Westen van de VS, 1873. Een vrouw loopt een kamp van Chinese spoorwegarbeiders binnen. Ze spreekt, maar niet in een taal die iemand kan verstaan. Ze ziet er nogal haveloos uit, en een van de Chinezen besluit haar naar een veiliger oord te brengen.

Wat volgt is de beschrijving van een reis met hindernissen. Personages, achtergronden, alles passend voor het leven in het Amerika van 150 jaar geleden. Er gebeuren wel wat vreemde dingen, die een beetje zouden kunnen doen denken aan magisch realisme, maar ook goed passen in een realistische vertelling, als je rekening houdt met de nogal aparte kijk op de werkelijkheid (waanideeën) van sommige personages.

De uitgever wil ons doen geloven dat Sarah Canary, de raadselachtige vrouw in kwestie, een buitenaards wezen in, en dat dit boek dus SF is. Ik kan dat niet aannemen. Als je een boek leest waarin iemand vertelt dat ie iemand kent die van iemand gehoord heeft dat ie vreemde lichtjes in het moeras heeft gezien, denk je dan gelijk: UFOs, SF? Nee, ik ook niet.

Het is verder wel een interessant verhaal, boeiende achtergrond, intrigerende personages. Prima schrijfstijl. Niks mis met dit boek.

Daniel Mason — North Woods

Daniel Mason, North Woods, 2023, 272 blz.
Gekocht: november 2023, Van der Velde 3
Uitgelezen: maart 2024
★★★★★

De jonge Verenigde Staten, New England, een kolonie van Puriteinen. Twee geliefden vluchten de bossen in. Als ze zo ver gelopen hebben dat ze zich veilig wanen, bouwen ze een hut. Die hut wordt een huis, met een lange geschiedenis.

In het begin lijkt dit boek slechts een raamvertelling te zijn. Een huis vormt het decor voor opeenvolgende verhalen, over de bewoners die elkaar toevallig opvolgen. Een verhalenbundel vermomd als roman. Maar dat is maar schijn.

Het huis ziet vele bewoners en bezoekers komen en gaan, vanaf het prille begin, tot aan het heden, en in de toekomst. De verhalen van de bewoners staan niet los van elkaar. De geschiedenis laat sporen na. Een jong personage uit het ene verhaal komt als oudere terug in een later verhaal. Of als geest. Daden hebben gevolgen, generaties later nog.

Het huis verandert, wordt groter. De tijd en de moraal veranderen. De bossen en de natuur rondom het huis maken een metamorfose door. Dit is een roman die de diepere tijd voelbaar maakt, waarin de nietige mens, bewust of onbewust, verbonden is met iets groters.

De stijl is prachtig. Daniel Mason is een meesterverteller, die vele registers beheerst. De stijl van twee verhalen is nooit hetzelfde. Er zijn traditionele verhalen, poëtische beschrijvingen, klassieke drama’s, reisverslagen, brieven, volksliederen, voordrachten, tijdschriftartikelen, en meer. Het boek blijft de nieuwsgierigheid prikkelen.

Bouw fietsbrug naast spoorbrug

Naast het spoor dat hier de noordelijke ringweg van Groningen kruist moet een fietspad komen, dus ook een fietsbrug. De werkzaamheden zijn pas begonnen.

Adam Roberts — The This

Adam Roberts, The This, 2022, 294 blz.
Gekocht: januari 2024, Van der Velde 3, uitverkoop
Uitgelezen: februari 2024
★★★★★

Een toekomstroman waarin Twitter een centrale rol speelt. Tja…

Uit de acknowledgements:

This Hegel-novel follows, and is in some respects a dialogue with, an earlier Kant-novel of mine called The Thing Itself.

Ik weet niets van de filosofie van Hegel. Dat bleek niet nodig om door dit boek gefascineerd te worden.

Als de mens de kans krijgt om deel te worden van een collectief bewustzijn, wil je dat dan? De een wel, de ander niet. Dit boek gaat over de strijd tussen het individu en het collectief. Twee levensvormen die elk een gevaar vormen voor het voortbestaan van de ander.

Spanning, met als extraatje een vleugje boeddhisme.

Eerder las ik Bête van dezelfde schrijver, ook een geniale roman. Adam Roberts verdient meer aandacht.

Lisanne van Sadelhoff — We zullen doorgaan

Lisanne van Sadelhoff, We zullen doorgaan — Een hoopvolle zoektocht naar veerkracht, 2023, 310 blz.
Gekocht: december 2023, Van der Velde 1
Uitgelezen: februari 2024
★★★★★

Hoe ga je om met tegenslag? Mensen vertellen over wat hun is overkomen. Ziekte, verminking, ongeluk, ontvoering, en veel meer. Word je meer mens van tegenslag? Sommigen menen van wel. Maakt het overwinnen van tegenslag je weerbaarder? Helaas niet. Een expert vertelt:

Groeien door ellende, op alle gebieden in je leven, daar is noch in de psychologie noch in de natuurkunde evidentie voor. Kijk, jij kunt veel beter tegen bepaalde tegenslagen doordat je je moeder bent verloren — stel dat jij iemand verliest die minder dichtbij staat, dan is die veer vermoedelijk beter ontwikkeld dan iemand die nog nooit een belangrijk verlies heeft geleden. Maar een aantal andere veren blijft een beetje ingedeukt. Ik heb zelden mensen gezien die alléén maar beter worden na verlies. Ze kunnen bijvoorbeeld meer genieten van de zogenoemde “kleine dingen in het leven", ze zijn kundig geworden in relativeren, leren zichzelf beter kennen, maar ze zijn bijvoorbeeld ook vaak minder stressbestendig, of veel angstiger dan voorheen. Het is belangrijk om dit te constateren, omdat ik in de maatschappij zie dat herstel en veerkracht de norm lijken te zijn, terwijl dat niet zo is als je naar het wetenschappelijk onderzoek op dit gebied kijkt.'

— Jos de Keijser, blz. 139

Juli Zeh — Über Menschen

Juli Zeh, Über Menschen, 2021, 412 blz.
Gekocht: februari 2024, Van der Velde 3
Uitgelezen: februari 2024
★★★★★

Het is het eerste coronajaar. Dora, 36 jaar, heeft een huisje op het platteland gekocht om de hectiek van Berlijn te ontvluchten. Vanuit een verstikkend politiek-correct milieu komt ze in een kleine gemeenschap terecht waar de AfD flink wat aanhang heeft. Dora krijgt het te stellen met mensen die er nogal onfrisse ideeën op nahouden. Maar in deze kleine wereld, waar een ondertoon van haat en argwaan klinkt, wordt Dora vooral getroffen door de medemenselijkheid, zowel in haar zelf als in haar „foute” dorpsgenoten.

Heel het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Dora. Dat geeft het focus, en maakt de verwarring waar Dora in terechtkomt goed invoelbaar. Über Menschen is heel ontroerend, misschien wel het beste boek van Juli Zeh.